Zestaw do badania nadużywania narkotyków w moczu, 12-panelowy test do testowania narkotyków 4mm pasek złota Koloidalny

Kubek testowy na wiele leków z różnego rodzaju testami na nadużywanie narkotyków, pasek 4 mm Złota metoda koloidalna, medyczna

Przeznaczenie

One Step Multi-Drug Screen Cup to chromatograficzny test immunologiczny z przepływem bocznym do jakościowego wykrywania wielu leków i metabolitów leku w moczu przy następujących stężeniach odcięcia:

Konfiguracje kubka wieloetapowego testowego z jednym lekiem ze zintegrowanym urządzeniem są dostarczane z dowolną kombinacją wyżej wymienionych analitów leków. Ten test zapewnia jedynie wstępny wynik testu analitycznego. W celu uzyskania potwierdzonego wyniku analitycznego należy zastosować bardziej szczegółową alternatywną metodę chemiczną. Preferowaną metodą potwierdzającą jest chromatografia gazowa / spektrometria masowa (GC / MS). Rozważania kliniczne i profesjonalny osąd należy stosować do każdego wyniku testu na nadużywanie narkotyków, szczególnie gdy wskazane są wstępne pozytywne wyniki

streszczenie

1.3.1 Amfetamina

Amfetamina jest substancją kontrolowaną Schedule II dostępną na receptę (Dexedrine®) i jest również dostępna na nielegalnym rynku. Amfetaminy są klasą silnych środków sympatykomimetycznych o zastosowaniach terapeutycznych. Są chemicznie związane z naturalnymi katecholaminami ludzkiego ciała: epinefryną i noradrenaliną. Ostre wyższe dawki prowadzą do zwiększonej stymulacji ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i wywołują euforię, czujność, zmniejszony apetyt oraz poczucie zwiększonej energii i mocy. Odpowiedzi sercowo-naczyniowe na amfetaminy obejmują zwiększone ciśnienie krwi i zaburzenia rytmu serca. Bardziej ostre reakcje wywołują lęk, paranoję, halucynacje i zachowania psychotyczne. Działanie amfetamin zwykle trwa 2-4 godziny po użyciu, a okres półtrwania leku wynosi 4–24 godziny w organizmie. Około 30% amfetamin jest wydalanych z moczem w postaci niezmienionej, a pozostałe jako pochodne hydroksylowane i deaminowane.

1.3.2 Barbiturany

Barbiturany są lekami działającymi hamująco na OUN. Są one stosowane terapeutycznie jako środki uspokajające, nasenne i przeciwdrgawkowe barbiturany są prawie zawsze przyjmowane doustnie w postaci kapsułek lub tabletek. Efekty przypominają efekty zatrucia alkoholem. Przewlekłe stosowanie barbituranów prowadzi do tolerancji i uzależnienia fizycznego.

Krótko działające barbiturany przyjmowane w dawce 400 mg / dobę przez 2-3 miesiące mogą powodować klinicznie istotny stopień uzależnienia fizycznego. Objawy odstawienia występujące w okresach abstynencji narkotykowej mogą być na tyle poważne, aby spowodować śmierć.

Tylko niewielka ilość (mniej niż 5%) większości barbituranów jest wydalana w postaci niezmienionej z moczem.

Przybliżone limity czasu wykrywania dla barbituranów to:

1.3.3 Benzodiazepiny

Benzodiazepiny są lekami często przepisywanymi do objawowego leczenia zaburzeń lękowych i snu. Wytwarzają swoje działanie poprzez specyficzne receptory obejmujące neurochemiczny kwas zwany kwasem gammaaminomasłowym (GABA). Ponieważ są bezpieczniejsze i skuteczniejsze, benzodiazepiny zastąpiły barbiturany w leczeniu zarówno lęku, jak i bezsenności. Benzodiazepiny stosuje się również jako środki uspokajające przed niektórymi zabiegami chirurgicznymi i medycznymi oraz w leczeniu zaburzeń napadowych i odstawienia alkoholu.

Ryzyko uzależnienia fizycznego wzrasta, jeśli benzodiazepiny są przyjmowane regularnie (np. Codziennie) przez więcej niż kilka miesięcy, zwłaszcza w wyższych niż normalne dawkach. Nagłe zatrzymanie może spowodować takie objawy, jak problemy ze snem, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, złe samopoczucie, utrata apetytu, pocenie się, drżenie, osłabienie, lęk i zmiany w postrzeganiu. Tylko śladowe ilości (mniej niż 1%) większości benzodiazepin są wydalane w postaci niezmienionej z moczem; większość stężenia w moczu to skoniugowany lek. Okres wykrywania benzodiazepin w moczu wynosi 3-7 dni.

1.3.4 Buprenorfina

Buprenorfina jest silnym środkiem przeciwbólowym często stosowanym w leczeniu uzależnienia od opioidów. Lek jest sprzedawany pod nazwami handlowymi Subutex ™, Buprenex ™, Temgesic ™ i Suboxone ™, które zawierają Buprenorfinę HCl samą lub w połączeniu z Naloksonem HCl. Terapeutycznie, buprenorfina jest stosowana jako leczenie substytucyjne osób uzależnionych od opioidów. Leczenie substytucyjne jest formą opieki medycznej oferowanej osobom uzależnionym od opiatów (głównie uzależnionym od heroiny) w oparciu o podobną lub identyczną substancję do leku normalnie używanego. W terapii substytucyjnej buprenorfina jest tak samo skuteczna jak metadon, ale wykazuje niższy poziom uzależnienia fizycznego. Stężenia wolnej buprenorfiny i norbuprenorfiny w moczu mogą być mniejsze niż 1 ng / ml po podaniu terapeutycznym, ale mogą się wahać do 20 ng / ml w sytuacjach nadużywania.10 Okres półtrwania buprenorfiny w osoczu wynosi 2-4 godzin. pojedynczej dawki leku może trwać nawet 6 dni, okno wykrywania leku macierzystego w moczu wynosi około 3 dni.

Znaczne nadużycie buprenorfiny odnotowano również w wielu krajach, w których dostępne są różne formy leku. Lek został przekierowany z legalnych kanałów poprzez kradzież, zakupy przez lekarza i nieuczciwe recepty, i był nadużywany drogą dożylną, podjęzykową, donosową i wziewną.

1.3.5 Kokaina

Kokaina jest silnym stymulantem ośrodkowego układu nerwowego i miejscowym środkiem znieczulającym. Początkowo wywołuje ekstremalną energię i niepokój, stopniowo powodując drżenie, nadwrażliwość i skurcze. W dużych ilościach kokaina powoduje gorączkę, brak reakcji, trudności w oddychaniu i utratę przytomności.

Kokaina jest często podawana samodzielnie przez inhalację donosową, wstrzyknięcie dożylne i palenie na wolnym powietrzu. Jest on wydalany z moczem w krótkim czasie głównie jako benzoilo-ligon .3,4 Benzoiloekgonina, główny metabolit kokainy, ma dłuższy biologiczny okres półtrwania (5-8 godzin) niż kokaina (0,5-1,5 godziny) i ogólnie może być wykrywane przez 24-48 godzin po ekspozycji na kokainę.4

1.3.6 Marihuana

THC (D9petrahydrocannabinol) jest głównym składnikiem aktywnym konopi (marihuany). Podczas palenia lub podawania doustnego THC wywołuje efekty euforyczne. Użytkownicy mają upośledzoną pamięć skrótów i spowolniły naukę. Mogą również wystąpić przejściowe epizody splątania i lęku. Długotrwałe, stosunkowo intensywne stosowanie może być związane z zaburzeniami zachowania. Najwyższy efekt marihuany podawanej przez palenie występuje w ciągu 20-30 minut, a czas trwania wynosi 90-120 minut po jednym papierosie. Podwyższony poziom metabolitów w moczu występuje w ciągu kilku godzin po ekspozycji i pozostaje wykrywalny przez 3-10 dni po paleniu. Głównym metabolitem wydalanym z moczem jest kwas 11-nor-D9petrahydrokannabinol-9-karboksylowy (THC-COOH).

1.3.7 Metadon

Metadon jest narkotycznym lekiem przeciwbólowym przepisywanym w leczeniu bólu o nasileniu od umiarkowanego do silnego oraz w leczeniu uzależnienia od opiatów (heroina, Vicodin, Percocet, morfina). Farmakologia metadonu doustnego bardzo różni się od metadonu IV. Doustny metadon jest częściowo przechowywany w wątrobie do późniejszego użycia. IV metadon działa bardziej jak heroina. W większości stanów należy udać się do kliniki bólu lub do kliniki leczenia metadonem, aby przepisać metadon.

Metadon jest długo działającym lekiem przeciwbólowym wytwarzającym efekty, które trwają od dwunastu do czterdziestu ośmiu godzin. Idealnie byłoby, gdyby metadon uwolnił klienta od presji związanej z pozyskiwaniem nielegalnej heroiny, z niebezpieczeństw związanych z zastrzykami oraz z emocjonalnej kolejki, którą produkuje większość opiatów. Metadon, jeśli jest przyjmowany przez dłuższy czas i przy dużych dawkach, może prowadzić do bardzo długiego okresu karencji. Wycofywanie się z metadonu jest bardziej długotrwałe i kłopotliwe niż w przypadku zaprzestania heroiny, jednak zastąpienie i stopniowe usuwanie metadonu jest akceptowalną metodą detoksykacji dla pacjentów i terapeutów.

1.3.8 Metamfetamina

Metamfetamina jest uzależniającym lekiem pobudzającym, który silnie aktywuje pewne układy w mózgu. Metamfetamina jest blisko związana chemicznie z amfetaminą, ale wpływ metamfetaminy na ośrodkowy układ nerwowy jest większy. Metamfetamina jest wytwarzana w nielegalnych laboratoriach i ma duży potencjał nadużyć i uzależnienia. Lek można przyjmować doustnie, wstrzykiwać lub wdychać. Ostre wyższe dawki prowadzą do zwiększonej stymulacji ośrodkowego układu nerwowego i wywołują euforię, czujność, zmniejszony apetyt oraz poczucie zwiększonej energii i mocy. Odpowiedzi sercowo-naczyniowe na metamfetaminę obejmują zwiększone ciśnienie krwi i zaburzenia rytmu serca. Bardziej ostre reakcje powodują niepokój, paranoję, halucynacje, zachowania psychotyczne i ostatecznie depresję i wyczerpanie.

Działanie metamfetaminy trwa zazwyczaj 2-4 godziny, a okres półtrwania leku wynosi 9-24 godzin w organizmie. Metamfetamina jest wydalana z moczem głównie jako amfetamina, a utlenione i deaminowane pochodne. Jednak 10-20% metamfetaminy jest wydalane w postaci niezmienionej. Zatem obecność związku macierzystego w moczu wskazuje na użycie metamfetaminy. Metamfetamina jest ogólnie wykrywalna w moczu przez 3-5 dni, w zależności od poziomu pH moczu.

1.3.9 Metylenodioksymetamfetamina

Metylenodioksymetamfetamina (ecstasy) to designerski lek po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1914 r. Przez niemiecką firmę farmaceutyczną do leczenia otyłości.5 Osoby przyjmujące lek często zgłaszają działania niepożądane, takie jak zwiększone napięcie mięśni i pocenie się. MDMA nie jest wyraźnie środkiem pobudzającym, chociaż ma, podobnie jak leki amfetaminowe, zdolność do zwiększania ciśnienia krwi i tętna. MDMA powoduje pewne zmiany percepcyjne w postaci zwiększonej wrażliwości na światło, trudności w ustawianiu ostrości i niewyraźne widzenie u niektórych użytkowników. Uważa się, że jego mechanizm działania polega na uwalnianiu neuroprzekaźnika serotoniny. MDMA może również uwalniać dopaminę, chociaż ogólna opinia jest taka, że ​​jest to drugorzędny efekt leku (Nichols i Oberlender, 1990). Najbardziej rozpowszechnionym efektem MDMA, występującym praktycznie u wszystkich ludzi, którzy przyjęli rozsądną dawkę leku, było wywołanie zaciśnięcia szczęk.

1.3.10 Morfina / opiat

Morfina / opiat odnosi się do dowolnego leku, który pochodzi z maku lekarskiego, w tym produktów naturalnych, morfiny i kodeiny oraz leków półsyntetycznych, takich jak heroina. Morfina / opiat jest bardziej ogólny, odnosząc się do dowolnego leku działającego na receptor opioidowy.

Opioidowe leki przeciwbólowe obejmują dużą grupę substancji, które kontrolują ból poprzez depresję ośrodkowego układu nerwowego. Duże dawki morfiny mogą powodować wyższe poziomy tolerancji, zależność fizjologiczną u użytkowników i mogą prowadzić do nadużywania substancji. Morfina jest wydalana w postaci niezmetabolizowanej i jest również głównym produktem metabolicznym kodeiny i heroiny. Morfina jest wykrywalna w moczu przez kilka dni po podaniu dawki opiatowej.

1.3.11 Fencyklidyna

Fencyklidyna, znana również jako PCP lub Angel Dust, jest halucynogenem, który po raz pierwszy został wprowadzony na rynek jako środek znieczulający chirurgicznie w latach pięćdziesiątych. Został usunięty z rynku, ponieważ otrzymujący go pacjenci stali się majaczącymi i doświadczonymi halucynacjami.

PCP stosuje się w postaci proszku, kapsułki i tabletki. Proszek jest prychany lub wędzony po zmieszaniu go z marihuaną lub substancją roślinną. PCP jest najczęściej podawany przez inhalację, ale może być stosowany dożylnie, donosowo i doustnie. Po niskich dawkach użytkownik myśli i działa szybko i doświadcza wahań nastroju od euforii do depresji. Zachowanie samookaleczające jest jednym z niszczących skutków PCP.

PCP można znaleźć w moczu w ciągu 4 do 6 godzin po użyciu i pozostanie w moczu przez 7 do 14 dni, w zależności od czynników, takich jak tempo przemiany materii, wiek, waga, aktywność i dieta użytkownika.6 PCP jest wydalany z moczem niezmieniony lek (4% do 19%) i sprzężone metabolity (25% do 30%).

Zasada testu

Kubek testowy do ekranów jednoetapowych jest testem immunologicznym opartym na zasadzie wiązania konkurencyjnego. Leki, które mogą być obecne w próbce moczu, konkurują z ich odpowiednimi koniugatami leków o miejsca wiązania na swoistym przeciwciele. Podczas badania próbka moczu migruje w górę przez działanie kapilarne. Lek, jeśli jest obecny w próbce moczu poniżej stężenia granicznego, nie nasyci miejsc wiązania swoistego przeciwciała. Przeciwciało będzie następnie reagować z koniugatem lek-białko i widoczna kolorowa linia pojawi się w obszarze testowym specyficznego paska leku. Obecność leku powyżej stężenia odcięcia spowoduje nasycenie wszystkich miejsc wiązania przeciwciała. Dlatego kolorowa linia nie będzie tworzyć się w obszarze testowym. Próbka moczu dodatnia pod względem leku nie wygeneruje kolorowej linii w określonym obszarze testu paska ze względu na konkurencję lekową, podczas gdy próbka moczu ujemna pod względem leku wytworzy linię w regionie testowym z powodu braku konkurencji lekowej. Aby służyć jako kontrola proceduralna, w obszarze kontrolnym zawsze pojawia się kolorowa linia, co wskazuje, że dodano odpowiednią objętość próbki i nastąpiło przesiąkanie membrany

Kierunek użycia

Przed badaniem pozostawić kubek testowy, próbkę moczu i / lub kontrole do osiągnięcia temperatury pokojowej (15-30 ° C).

1. Przed otwarciem torebkę doprowadzić do temperatury pokojowej. Wyjmij kubek z zamkniętej torebki i użyj go jak najszybciej.
2. Dawca dostarcza okaz.
3. Technik zastępuje i zabezpiecza czapkę, gdy kubek znajduje się na płaskiej powierzchni.
4. Darczyńca datuje i parafuje pieczęć zabezpieczającą i przymocowuje plombę zabezpieczającą do nasadki kubka.
5. Technik odrywa etykietę, aby odsłonić pasek (i) fałszowania, jeśli dotyczy.
6. Technik usuwa etykietę z karty testowej leku, aby zobaczyć wyniki.
7. Pasek (-y) fałszujący (-e), jeśli dotyczy, powinien być odczytany w ciągu 3-5 minut. Porównaj kolory na pasku zafałszowania z kartą kolorów. Jeśli wyniki wskazują na zafałszowanie, nie czytaj wyników testów leków.
8. Jeśli zaobserwowane zostaną wstępne pozytywne wyniki, proszę wysłać kubek do laboratorium w celu potwierdzenia.

INTERPRETACJA WYNIKÓW

NEGATYWNE: * Pojawiają się dwie linie. Jedna czerwona linia powinna znajdować się w obszarze kontrolnym (C), a inna widoczna czerwona lub różowa linia sąsiadująca powinna znajdować się w obszarze testowym (Drug / T). Ten negatywny wynik wskazuje, że stężenie leku jest poniżej wykrywalnego poziomu. * UWAGA: Odcień czerwieni w obszarze linii testowej (Drug / T) będzie się różnił, ale powinien być uważany za negatywny, gdy jest nawet słaba różowa linia.

POZYTYWNE: Jedna czerwona linia pojawia się w obszarze kontrolnym (C). W obszarze testowym (Drug / T) nie pojawia się żadna linia. Ten pozytywny wynik wskazuje, że stężenie leku jest powyżej wykrywalnego poziomu.

INVALID: Linia kontrolna nie pojawia się. Niewystarczająca objętość próbki lub nie przeprowadzenie testu zgodnie z instrukcją to najbardziej prawdopodobne przyczyny awarii linii kontrolnej. Przejrzyj procedurę i powtórz test za pomocą nowego urządzenia testowego.

KONTROLA JAKOŚCI

Kontrola obejmuje kontrolę proceduralną. Linia pojawiająca się w regionie kontrolnym

(C) jest uważany za wewnętrzną kontrolę proceduralną. Potwierdza wystarczającą objętość próbki, odpowiednie odprowadzanie błon i prawidłową technikę postępowania.

Standardy kontroli nie są dostarczane z tym zestawem. Zaleca się jednak, aby kontrole dodatnie i ujemne były testowane jako dobra praktyka laboratoryjna, aby potwierdzić procedurę testową i zweryfikować prawidłowe działanie testu.